Mierzoet stukje dit. Sorry, ik kan er niets aan doen. Mogen we even wat credits geven aan die man van mij? Een applausje, een staande ovatie als het kan? Dank u.
Sinds mijn laatste trimester ben ik een huisvrouw van niets. Ik heb geen puf om te koken. Ik maak niet schoon. En ik vraag heel wat geduld, aandacht en affectie. En die man van mij, afgezien van zijn flauwe grapjes en het niet oppikken van kado hints, klaagt niet. Die tilt kleine A. nog maar eens op, flanst nog eens een lekkere maaltijd in elkaar en haalt een stofzuiger door het huis. En blijft nog eens sexy tussendoor ook. Hoe doet ie dat he, vraag je je dan af.
Er komt een moment in je relatie dat je denkt: he, jij bent best wel fijn. Jij bent best wel ok.
Nou kan ik me voorstellen dat het een tijdje duurt voordat je dat denkt. Dat je eerst heel wat strubbelingen moet overwinnen voordat je denkt: hier wil ik wel de rest van mijn leven mee doorbrengen.
Ik las dit mooie stukje van Nynke, en ik zat te denken wanneer ik mijn “gedroogde garnalen”-moment had. Dat ik dacht: dit is een man met een visie.
Eerst kon ik maar niet op een specifiek moment komen. Was het toen hij zijn moeders vissoep voor mij ging maken? Of toen hij het huis vol met kaarsen had gedaan? Of toen hij zei: dit is maktub, het is voorbestemd?
Niets van dit alles. Het was op het moment dat ik hem zag inparkeren.
We hebben elkaar 8 jaar geleden namelijk ontmoet bij ons studentenbaantje. Op een dag hadden we een teamuitje. Met 3 busjes gingen we naar Amsterdam.
Eenmaal aangekomen moesten de busjes ook geparkeerd worden. Het lukte een chauffeur maar niet om het busje in te parkeren.
“Ik doe het wel even”, hoorde ik LOML zeggen.
Van een afstandje zag ik hem naar het busje lopen, nonchalant gooide hij onderweg zijn sigaret weg. Hij stapte in, wist het busje in luttele seconden nauwkeurig in te parkeren.
“Zo klaar”, zei hij toen hij uit het busje stapte.
Ik denk dat ik met open naar hem heb zitten kijken, ik weet het niet meer. Voorheen viel hij mij nooit maar opeens dacht ik “he..”.
Een man die kan inparkeren. Een man met een visie.
LOML weet in ieder geval nog precies wanneer hij zijn “gedroogde-garnalen”momentje had.
“Dat was op het moment dat jij zei: ik kan wel 14 stoofpeertjes achter elkaar op”. ” Toen dacht ik: dit is een blijvertje”.
Fieuw. Is dat record stoofpeertjes eten toch ergens goed voor geweest.
(Laten we nog genieten van bovenstaande foto’s. Volgens mijn geheime bronnen kan het niet lang meer duren. Mijn vriendinnen en ik hebben inmiddels de tissues al klaarliggen).
17 reacties
Haha glimlach op mijn gezicht. Liefde is mooi. Vooral dat iemand gewoon zo oprecht van iemand kan houden. En dat het meestal om het meest onzinnige is waardoor je dat beseft. Zoals die stoofpeertjes. Bij mij was het toen ik Rick mijn computer wel even ging installeren en op de grond druk bezig was met alles voor me maken. Dat ik dacht: “Ja. Zo’n man wil ik. Blijvertje”.
Ik beleef dat moment altijd in situaties waarin ik het het minste verwacht. En het voelt zo fijn, dat gevoel!
Aahh wat een lief stukje. Het zijn altijd die kleine dingen die het ‘em doen he, die ene gekke opmerking, dat ene dagelijkse dingetje waardoor je iemand ‘opeens’ in dit licht ziet. Fijn toch!
Ik word hier gelukkig van. Omdat ik aan momenten terug denk om mijn gedroogde garnalen monent te ontdekken, maar ook om jullie gedroogde garnalen moment. Jullie zijn mooi. Als je t mij vraagt de Jayonce van het Noorden
MAAR DAT WIL DUS NIET ZEGGEN DAT JULLIE GETROUWD ZIJN OM T GELD EN ZAKEN EN UIT ELKAAR GAAN! Jullie zijn een mooi stel met een mooi kind! DUS
Aaahh stoofpeertjes haha, en inparkeren, zo leuk! EN IK KAN ECHT NIET ZONDER JAY B
Hahaha ik verwachte een of ander stom stuk over Beyonce. Jullie love-story is 100.000x interessanter. 😀
Wat een heerlijk stuk zeg, de zoetheid druipt er vanaf. En ik wil niet dat Beyoncé en Jay-Z uit elkaar gaan, is er dan niks meer heilig 🙁
Aww love stories 🙂 I love it! Bij mij was het toen ik een keer vertelde over een klein akkefietje waar ik me geïntimideerd door voelde. Hij onderbrak me en zei dat hij me altijd zou beschermen. Ik weet nog dat ik toen dacht “zo, zo superherooo.” haha oeff.. zwijmel, zwijmel..
Aawh wat leuk 🙂 het zijn vaak van die totaal niet opvallende dingen die je zo’n moment geven hè 🙂 van mijn vriend weet ik het niet precies, ga het zeker een keer vragen! Ik weet wel wanneer het moment was dat hij dacht van “ja dit meisje daar houd ik van”, dat was nml toen we voor het eerst bij elkaar hadden geslapen en hij ’s ochtends wakker werd en mij nog slapend naast hem zag liggen :p
‘Die van mij’ kwam gisteren thuis met twee vellen bubbeltjesplastic. Voor mij. Nou toen wist ik het wel hoor.
Wat een heerlijk lief stukje. Ik word er helemaal blij van.
Nu duimen draaien dat JayBe blijft bestaan.
<3
Wat is liefde toch iets moois he?! <3
Ik hou van de liefde.
Wat een lief stukje.
Nu ben ik heel hard aan het nadenken over mij gedroogde garnalen moment. Ik denk dat toen ik zag dat hij space invader sokken aanhad. <3
(ps: ben gestopt met lurken)
ik had dit al gelezen maar ik ging het gewoon nog een keer lezen omdat ik dit zo lief en grappig vind. en dat loml’s gedroogde garnalen moment is dat jij zei dat je 14 stoofpeertjes achter elkaar kan eten vind ik GEWELDIG. omdat 1.) ik heel veel liefde voor veel stoofpeertjes eten heb en 2.) ik het gewoon heel leuk vind dat loml dat leuk vind.
(op een eerste date zei een jongen “hee, ik heb thuis nog een kaasplankje” en toen was ik dus VERKOCHT. het werd hem uiteindelijk niet – die jongen – maar anders was dat vast mijn gedroogde garnalen moment geweest.)